Dossier Doel is een wake-up call, bovendien gegoten in een aangenaam lezende, spannende conspiracythriller, waarbij menig Hollywoodregisseur zich vingers en duimen aflikt. Maar het is meer dan ontspanning. Het is een huiveringwekkende opsomming van calamiteiten, fait-divers, gebeurtenissen en ongelukjes die Doel te verduren kreeg en krijgt. Dan valt er een pomp uit, dan ontdekt men weer scheurtjes. Soms is de oorzaak onvindbaar en lijkt er zelfs sprake van regelrechte sabotage. Klokkenluiders wordt het zwijgen opgelegd, bewakingscamera’s lijken relieken uit de vorige eeuw … de lijst is te lang om hier op te sommen. Al deze feiten heeft Sonn in zijn roman verwerkt en zijn verifieerbaar. Ook het spookdorp Doel zelf is een personage in zijn roman, als een stille getuige van de onbedwingbare uitbreidingdrang van de Antwerpse haven, die steeds verder zijn klauwen uitstrekt en hele leefgemeenschappen verjaagt.

Is het allemaal kommer en kwel in Dossier Doel? Nee, gelukkig niet. Het is tegelijk een kroniek van een uitstervend ras, een clash tussen goede, ouderwetse journalistiek en de moderne, op managersleest geschoeide nieuwsgaring. Zelfs de romantiek wordt niet geweerd. Het zijn mensen van vlees en bloed die het verhaal dragen. Dossier Doel bestrijkt alle aspecten van de mens en de samenleving en dat tegen de achtergrond van de plompe koeltorens, die ongenaakbaar hun witte stoompluimen in het zwerk jagen en als een soort onverstoorbare heersers het panorama bepalen.

Dat Dossier Doel een gevoelige snaar raakt, bewijst de aanwezigheid hier van verschillende,al dan niet politieke, groeperingen, die met hart en ziel strijden voor de sluiting van deze energiebron. Alle gratis uitgedeelde jodiumpillen ten spijt, tegen alle sussende en geruststellende berichten in, boezemen deze torens de mensen angst in. Sonn Franken heeft niet de bedoeling de mensen de stuipen op het lijf te jagen met zijn Dossier Doel; hij maakt zich, net als zovelen anderen, zorgen. Dat hij ervoor gekozen heeft om deze zorgen van zich af te schrijven in een meeslepende vertelling, is de aard van het beestje. Sonn is nu eenmaal een auteur. Zijn maatschappelijke betrokkenheid, zijn plezier in zijn metier; het is allemaal terug te vinden in Dossier Doel: een must-read voor iedereen die zich zorgen maakt omtrent het onhebbelijke, onrustwekkende uitstelgedrag van de Belgische overheid inzake de sluiting van de kerncentrales op Belgisch grondgebied.

We kunnen ons met zijn allen afvragen waar we ons het meeste zorgen om moeten maken: dat de lamp brandt in onze huizen of dat we nog een aarde bezitten die onze huizen kan huisvesten waar die lamp in dient te branden. Kernenergie moet worden losgekoppeld van economisch belang en gewin. We hebben verdomme maar één aarde, toch?